Ο ναός της Μονής Σισίων στην Κεφαλονιά στην παρούσα μορφή του χρονολογείται στον 18ο αι., και αποτελεί εξαιρετικό παράδειγμα Επτανησιακής αρχιτεκτονικής. Ο ναός ανήκει στον τύπο της μονόκλιτης ξυλόστεγης βασιλικής. Πίσω από το ιερό ήταν τοποθετημένος ο οχυρός πύργος της Μονής, ενώ από το υπόλοιπο μοναστικό συγκρότημα σώζονται σήμερα ερειπωμένα κελιά, αποθήκες, μαγειρεία, κλπ. Μετά τους καταστροφικούς σεισμούς του 1953 το συγκρότημα παραμένει σε ερειπιώδη κατάσταση.
Η μελέτη, η οποία πραγματοποιήθηκε με πρωτοβουλία και μέριμνα του Συμβουλίου Αρχιτεκτονικής Κληρονομιάς της ΕΛΛΕΤ, αφορά στην αποκατάσταση του καθολικού της παλαιάς Μονής Σισίων .
Η μελέτη περιλαμβάνει την ιστορική και αρχιτεκτονική τεκμηρίωση του ναού, καθώς και τις προτάσεις αποκατάστασής του. Προτείνονται η ανακατασκευή της κατεστραμμένης δυτικής όψης, η κατασκευή νέας ξύλινης στέγης και ουρανίας (ψευδοροφής), επεμβάσεις για τη στερέωση και ενίσχυση των τοιχοδομών, νέα δαπεδόστρωση του ναού, καθώς και στερέωση και συντήρηση όλων των λίθινων πλαισίων, γείσων και λαξευτών λιθοδομών. Προβλέπονται, επίσης, εγκαταστάσεις για τον εξωτερικό και εσωτερικό φωτισμό του κτηρίου. Για τις ανάγκες της μελέτης διενεργήθηκε από την Εφορεία Αρχαιοτήτων Κεφαλληνίας, και με επιπλέον χρηματοδότηση που εξασφαλίσθηκε για τον σκοπό αυτό από την Ελληνική Εταιρεία, ανασκαφική διερεύνηση του περιβάλλοντος χώρου του μνημείου, κατά την οποία εντοπίστηκε μεγάλος αριθμός αρχιτεκτονικών μελών, τα οποία μπορούν πλέον να επανενταχθούν στο μνημείο.
Την ομάδα μελέτης αποτέλεσαν οι: Λ. Χλέπα, Β. Κατσιμπούλας, Φ. Βλαχάκη, Α. Γκούμα (αρχιτέκτονες), Χ. Σπανός (πολ. μηχανικός), Π. Φελέρης, Μ. Κοντάκη (συντηρητές), Κ. Ζαφείρας (Η/Μ), Ε. Τριάντου, Φ. Μπουρεξής (τοπ. μηχανικοί) και ο Τ. Παπαδόγκωνας (σχεδιαστής αρχαιοτήτων). Η εκπόνηση της μελέτης κατέστη εφικτή χάρη στην γενναιόδωρη χορηγία των Θανάση και Μαρίνας Μαρτίνου.
Βάσει της μελέτης, το έργο αποκατάστασης του παλαιού καθολικού της Μονής Σισίων εντάχθηκε στο Επιχειρησιακό Πρόγραμμα «Ιόνια Νησιά 2014-2020».
